bioquest

inleiding | Ongewenst zwanger, wat nu?

Zwangerschappen waren vroeger veel moeilijker te voorkomen door het gebrek aan (goede) anticonceptiemiddelen. Je weet natuurlijk al dat je door onveilig vrijen (ongewenst) zwanger kunt raken. Een manier om je zwangerschap vroegtijdig te beëindigen is abortus, voluit geschreven abortus provocatus. Abortus is heel lang taboe geweest; vrijwel niemand sprak erover en als je abortus wilde laten plegen moest je dat stiekem doen. Strafbaar Abortus werd in 1887 strafbaar gesteld in het wetboek van strafrecht. Zowel de zwangere vrouw die haar vrucht liet verwijderen als de arts waren strafbaar. De wetsartikelen konden echter nauwelijks toegepast worden omdat het openbaar ministerie moest bewijzen dat het om een levende vrucht ging. In de jaren '60 veranderden het politieke, maatschappelijke en culturele klimaat. De pil werd beschikbaar. Ook ontstond er angst voor overbevolking. Huisartsen begonnen zich in die tijd verantwoordelijk te voelen en verstrekten eerder anticonceptiemiddelen. Abortus in Nederland Gelukkig zijn de tijden veranderd en abortus is bespreekbaar geworden. In Nederland is abortus legaal. Hieronder volgen wat algemene feiten en achtergrondinformatie over het plegen van abortus in Nederland. Het abortuscijfer in Nederland is 8.0 (2001). Dit is het aantal abortussen per duizend vrouwen en meisjes in de vruchtbare leeftijd. In de laatste decennia is het abortuscijfer sterk gestegen (van 5,2 in 1990 naar 8,0 in 2001). De belangrijkste verklaring daarvoor is de toename van risicogroepen in Nederland met betrekking tot ongewenste zwangerschap en abortus. De grootste groepen worden gevormd door allochtone tieners en vrouwen. Begin jaren negentig werden vier van de tien abortussen verricht bij vrouwen van allochtone afkomst. In 2001 is dat gestegen tot zes van de tien. Nederland telt zeventien abortusklinieken. Deze klinieken voeren ruim 94 procent van de zwangerschapsafbrekingen uit. De overige abortussen vinden plaats in ziekenhuizen. Ruim honderd ziekenhuizen hebben in het kader van de Wet Afbreking Zwangerschap een vergunning om abortussen uit te voeren. 23% van de abortussen vindt plaats bij getrouwde vrouwen; 18% bij vrouwen die met een partner samenwonen; 50% bij nooit-gehuwde vrouwen die alleen of bij de ouders wonen en 9% vindt plaats bij gescheide vrouwen. Ongeveer de helft van de vrouwen die een abortus liet plegen, heeft kinderen. Eén op de drie vrouwen die een abortus laat plegen, heeft al eerder een zwangerschap laten afbreken.